6 obrazków, które... umilą wam dzień i może zaczną nową serię #1

Witam was wszystkich!

Dzisiaj na tapecie coś nowego, co jest stare. Z miejsca chcę pozdrowić Małgę Milenę, która to zainspirowała mnie do tego, by zrobić coś takiego tutaj właśnie. Zootopia doczekała się swojej serii „5 obrazków, które...”, choć zaczniemy od sześciu, a ogólnie początkowo miało być dziesięć. Seria ta będzie miała za główny cel umilenie wam dnia, ale to pewnie wiecie. Poza tym udowodni, że moja kreatywność i pomysłowość (to chyba to samo) stoi na poziomie jaki ma woda w przerębli. Wiadomo, że film ma niecały rok, więc artów nie ma dużo. Część będzie się powtarzać ze wcześniejszych postów. No i raczej nie będzie codziennie. Może kiedyś.

Dobra. Koniec tego przynudzania. Przejdźmy do konkretów.

Źródło

Powyżej znajduje się obrazek (który już kiedyś był) prezentujący dwójkę naszych bohaterów w świecie pirackim. Od razu tu zrobię takie odniesienie. Ja to Nick, Małga to Judy i ja jako naśladowca składam jej hołd (pochwal ucznia swego :D). Ograniczenie ilości kolorów ładnie wszystko oddaje,  czy to dawne czasy, czy powagę sytuacji, choć tę akurat zmienia ten słynny uśmiech lisa. Ciekawe, co siedzi w głowie Judy, gdy on tak przed nią klęka.

Źródło

A teraz art z shippem. Ten statek raczej nie zatonie. Widzę coś takiego i od razu chcę kogoś przytulić. Jest ten efekt „Oooooch! Jak słodko wyglądają!”. Nawet kolory mi nie przeszkadzają. Urzeka mnie zwłaszcza wyraz pyszczka Judy.

Źródło

A teraz coś dla fanów wilków. Tutaj dwa wilczki w wieku szczenięcym, które mnie rozbrajają. Zwłaszcza ten szary z wyrazem pyszczka mówiącym „Geralt! Przymknij się, bo udzieli się pozostałym.”. Pozachwycam się trochę milusim, puszystym futerkiem, ładnie wyglądającym odzieniem i oświetleniem nad białym wilkiem. Do tego jego spojrzenie i oczy są takie rozczulające.

Źródło

A teraz czas na trochę radości w smutnych chwilach. Jak mówię „we wszystkim należy szukać pozytywów”, nawet jeśli to trudne. Tu króliczka bawi tkwiącego na rehabilitacji towarzysza. Widać, że jej się to udaje. Ogólnie ładny, świetlisty art. Bije z niego takie ciepło i radość. Tylko ta łapa Nicka jakaś taka digimonowa. Wykonanie mi się bardzo podoba.

Źródło

A teraz czas na mój ulubiony art w tym zestawie - zachwyt emanujący od nowo przybyłego do miasta geparda. Przypomina mi się Judy. To szczęście w jego oczach no i widok Starej Sahary odbijającej się w szybie pociągu. Widać, jak łapki się przyciskają to szyby, no a i sama postać jest urocza. Jak mi się to podoba, to po prostu ciężko wyrazić słowami.

Źródło

A teraz czas, by pozachwycać się okiem. Tak siedzę i patrzę w to oko, które mnie hipnotyzuje. Podobnie jak radość Judy, która pewnie myśli „Tak! Jest mój i go nie puszczę!” . Wszystko wygląda bardzo ładnie. Od takich pierdółek, jak linie zgięcia czy cienie, po oświetlenie i wygląd króliczej policjantki. Jej pyszczek, uśmiech na nim, wykonanie sprawia, że przychodzą mnie miłe dreszcze.

No i to, by było na tyle. Wiem, że do poziomu Małgi mi daleko, ale z czasem będzie lepiej. Mam nadzieję, że trochę wam umiliłem te pierwsze zimowe dni.