Zaraz...to ja mam ogon? #1 O co chodzi?

Sobota rano, dzień wolny, nie masz zupełnie żadnych planów, postanawiasz oddać się słodkiemu nieróbstwu. Przeciągasz się leniwie, zadowolony ziewasz szeroko. Już przewracasz się na drugi bok, aby kontynuować, kiedy kątem oka dostrzegasz, że z twoją kończyną jest coś nie tak. Odpędzając resztki snów z powiek z przestrachem mierzysz wzrokiem swoją nogę. "Cholera, chyba muszę zacząć się golić!" przelatuje Ci przez myśl, jednak futro to nie jedyna niespodzianka tego ranka.


Jak i uprzednio ostrzegałam, biorę sprawy we własne łapki. Otóż, ostatnio dręczył mnie pomysł, aby spróbować wpisać siebie w realia Zootopii. Dobrze wiemy, że ludzie w tamtym świecie nie istnieją, naczelne również. Więc jako kto, obudzilibyśmy się w tak bogatym gatunkowo świecie? Sprawdzimy? Zapraszam!

Drapieżnik, czy może jednak ofiara?
Jest to jasny podział, kluczowy w tym świecie. Jak twórcy sami przyznali, chcieli uniknąć zwierząt, u których ten podział nie jest jasny. Wszystkie poniższe spekulacje donoszą się do natury zwierząt. Jak wiemy, naturę można zmienić, więc nikt nie broni Wam, zostać zającem indywidualistą, czy imprezową, towarzyską panterą ;) Ale kreowanie charakteru zostawmy jako wisienkę na torcie, i zmierzmy się z pierwotniejszymi zachowaniami.

Drapieżnik, to zazwyczaj samotnik. Zazwyczaj. Ale wpiszmy to tutaj jako jego cechę. Samotnik, polegający na własnej sprawności, zmysłach. Osoba która wzbudza jakiś respekt, łatwo nam się pod nią podporządkować. Posiadająca wewnętrzną siłę, dążąca do samospełnienia. Sukces jest jego własnym osiągnięciem i to go realizuje. Prędzej sprzeciwi się grupie, niż ślepo bez słowa za nią podąży.

Dla kontrastu mamy roślinożercę. Ofiarę. Gdzie jej siła tkwi w liczebności, w mądrości grupy, nie jednostki. Zgoła inny sposób na życie. Znajomi są dla mnie kluczowi, nie wyobrażam sobie życia bez mojej rodziny. Czuję się źle, gdy nie podzielę się moimi uczuciami z kimś kto byłby w stanie mi doradzić, pomóc. Brak zrozumienia boli. Zwykle nie wyrywam się na przód. Nie chcę rządzić, chcę żeby każdy na moim działaniu skorzystał na równi.

Czy odpowiedzią będzie nasz charakter czy tworzymy kogoś, kim chcielibyśmy być, mimo różnic, utożsamiacie się z nim? Jeśli nie jesteście pewni, jest to w porządku, ponieważ później, przedstawię wam więcej podziałów, i sprawa może się rozjaśni.

Dla mnie już ten wstępny podział był problematyczny. Jestem z natury samotnikiem, więc mentalność wiary w grupę, nie przekonuje mnie. Męczy mnie tłum, spotkania rodzinne, bezsensowne gadki wypełniające ciszę. Z drugiej strony nie widzę w sobie lidera, usuwam się najczęściej w tło. Mimo wszystko mój wybór to drapieżnik. Wciąż, mimo całej sympatii do zwierząt cenię sobie mięsko :x

[źródło wyschło]

Noc czy dzień?
Kolejny wyraźny podział. Jak dobrze wiemy, jedne zwierzęta lepiej funkcjonują po zmroku, inne za dnia. Każdy umie we własnym zakresie odpowiedzieć kiedy czuje się najlepiej. Częściej nocny tryb życia prowadzą drapieżniki, ale nie jest to regułą, część roślinożerców dostosowała swój sposób życia tak aby uniknąć drapieżcy, jako formę kamuflażu. Także pustynne zwierzaki chcąc uniknąć spiekoty dnia, dostosowały swój wzrok do widzenia nocą.

Osobiście najlepiej funkcjonuję wieczorami, łatwiej zarwać mi nockę, niż uśmiechnąć się przed godziną 7.

Stadnie czy w pojedynkę?
Jadę załatwić ważną sprawę. Dużo od niej zależy. Jedziesz z kimś, z kim po drodze będziesz mógł się rozluźnić, z kimś kto Cię wesprze? Czy może jednak wolisz to zrobić sam, aby lepiej skupić się na zadaniu jakie jest przed Tobą? No właśnie.

1. Czy klasowa wycieczka będzie czymś co będziesz wspominać tygodniami?

2. Może jednak wąskie grono rodzinne, to aż nadto aby spędzić czas wolny?

3. Wiesz, że nikt nie potrafi tak dobrze się bawić jak ty sam ze sobą, więc wybierzesz się samotny spacer?

1. Jeśli na pierwsze odpowiesz uśmiechnięty “pewnie!”, to stado byłoby twoim żywiołem, różnorodność, każdy inny, a jednak stanowicie całość. Na pierwszy rzut oka bezsensowna gromada, ale to w niej twoja siła. Twój żywioł. Pisałam wcześniej, że w zasadzie drapieżnik to samotnik. W zasadzie dalej popieram to. Możesz odnajdować się w grupie, możesz w niej żyć, ale na dobrą sprawę jesteś zawsze sam. Zdany na siebie, jeden błąd, i grupa będąca twoją siłą, jest przeciwko Tobie. Wilcza wataha chociażby. U roślinożerców sprawy mają się inaczej. Jesteś słaby, nie zostawimy Cię, ale na brawurową obronę także nie licz. Matki potrafią strzec młodych, ale mówimy o relacjach praktycznie obcych osobników.

2. Grupy rodzinne występują u dzików, wilków, lwów.Jeśli rodzina to twoje powietrze, może warto rozważyć te rodziny zwierząt? (rodzinne, rodziny zwierząt, ha)

3. Tylko trzecie Cię definiuje? No to samotnik pełną parą. Gdy drapieżników mamy do wyboru do koloru, chwilę zajęło mi wymyślenie roślinożernego ssaka samotnika. Odpowiedź? Misie koala.

OK, to by było na cz.1. Rozważymy rzędy  i rodziny zwierząt, klimaty w jakich żyją, ale nie tylko. Szerzej przyjrzymy się kotowatym i psowatym. Na koniec mam nadzieję, że znajdziemy samych siebie wśród pazurów i kłów? Jako to, że nie jest nas za wiele, możemy porównać nasze wyniki, podzielić się własną analizą, a w przyszłości, spróbujemy urzeczywistnić nasze twory wizualnie.