Grafika w innej formie

Co powiecie na speedpainty? Osobiście, kiedy nie mam co robić bardzo chętnie je oglądam. Jest w tym coś hipnotyzującego kiedy można w przyśpieszonym tempie obserwować kogoś kto potrafi malować. Rzadko jest to faktycznie pomocne w nauce ale możemy zobaczyć, że wszystko powstaje od punktu A do punktu B. Rysunek nie powstaje na pstryknięcie palcami bo ktoś umie a ja nie, tylko wymaga szybkiej wizji-bazgrołu, niedokładnego szkicu, wydobytego szkicu właściwego, zadbania o kompozycję. Później od ogółu do szczegółu. Jeszcze ciekawiej obserwuje się fakt, że co artysta to inne metody mimo, że efekt często podobny (choć nie zawsze, i za to uwielbiam grafikę). Często bywa, że bardziej podoba mi się sam proces tworzenia niż efekt końcowy. Przyglądam się rysunkowi i stwierdzam, że efekt jest ok. Natomiast sam aspekt obserwacji jak on powstał jest ciekawszy :D

No tutaj dobrze widzimy, że graficy to też ludzie, rzeczy wiele sobie ułatwiają. Efekt na pewno byłby słabszy gdyby autorowi przyszło rysować każdą cegłę chodnika z osobna. Ściągamy darmową, udostępnioną teksturę, wpasowujemy w kompozycję. Światło cień tworzymy na własną rękę, a tekstura zaoszczędza nam dużo czasu i nerwów, a umiejętnie wtopiona wygląda super.

Jak widzimy metody są różne. Jeden traktuje grafikę jak kartkę papieru, płótno, pociągnięciami pędzla nadaje teksturę i światłocień. Tutaj mamy przykład cieniowania bardziej komiksowego, gdzie rzecz nie polega na „mazianiu”, a dokładności i staranności. Dokładne kontury, dokładne wypełnienie, staranne, delikatne cieniowanie, rozbłyski. Zaznacza sobie partie rysunku które chce wypełnić i wypełnia je jednolicie lub lekkim gradientem. Pracochłonne i raczej dla osób bardzo estetycznych, które nie lubią chaosu podczas tworzenia (osobiście, nie umiałabym, szlag by mnie trafił)

Tutaj mamy styl mieszany, niby także estetycznie ale podjęta próba cieniowania „na wyczucie”. Artysta nie zaznacza partii które zamierza wycieniować, a cieniuje je pędzlem o różnym kryciu. Świetny efekt końcowy, szkoda, że bez tła.

Metoda chaosu. Najpierw bazgroł, wstępny cień światło- później wydobywanie szczegółów.

Także ta sama metoda, ale autor stosuje miększe cienie i światła- używa pędzla o małym przepływie. Miły dla oka efekt.

Chaos. Z fajnym efektem końcowym.

Żeby nie było dyskryminacji, proszę bardzo. Metody tradycyjne. Nie jestem wtajemniczona.