Ściśle tajne

Ostrzeżenie

Niniejszy post ujawnia ściśle tajne informacje, które nie wiedzieć czemu są ściśle tajne, bo i tak świat od tego się nie skończy (chyba). Przeczytanie go grozi skutkami, których sam nie jestem w stanie określić, więc czytacie go na własną odpowiedzialność.

CZUJCIE SIĘ OSTRZEŻENI! 

Padać oktagramowym jednorożcem przed boginią

 Przed wami kolejny, a może pierwszy odcinek serii „Polineks spełnia wasze marzenia, pisząc o tym, o czym chcecie, ujawniając prawdę, niszcząc was światopogląd oraz uświadamiając sobie, że trochę dużo będzie tego tekstu i ogarniając, że ten tytuł jest za długi”. No tak. Rzeczywiście trochę przydługi. Skrócimy go zatem do „Ściśle tajne” albo coś w tym stylu. Nazwę się jeszcze obmyśli, ale do rzeczy. Jako, że wielu z was, a właściwie jedna w porywach do dwóch osób (albo ja sam to sobie ubzdurałem) chce się dowiedzieć jak powstał rarityzm, postanowiłem spełnić tę prośbę. Ruszyłem na poszukiwania źródeł pisanych i graficznych, różnych informacji ważnych i mniej ważnych. Po długich, żmudnych oraz wyczerpujących, trwających masakryczny czas jednego dnia badaniach mogę ogłosić, iż poznałem prawdę i się nią z wami podzielę, ryzykując mordercze spojrzenia osób niechętnych i możliwe próby pozbycia się mnie (jeśli mnie przez 2 tygodnie nie będzie to oznacza, że mnie dopadli). Jeśli myśleliście, że rarityzm to wymysł adminów tego bloga to się mylicie. OJ! STRASZNIE SIĘ MYLICIE!

Jedna z antycznych ikon, ukazujących jedną z możliwości spotkania Rarity z innymi kulturami.

Zacznijmy od tego, że owa religia to wyznanie ogólnoświatowe, kryjące się w cieniu tak zwanych „wielkich religii”. Jest mało źródeł na temat jej genezy, jednak te które istnieją są wystarczające. Rarityzm kryje się w wielu animacjach, działając niezbyt jawnie. Jest głównym wyznaniem mieszkańców Zwierzogrodu (i nie tylko). Każda dzielnica posiada przynajmniej dwie świątynie kultu i kilka pomniejszych kapliczek. W ich bibliotekach możemy znaleźć genezę tegoż wyznania. Jednak niektóre relacje są dość sprzeczne. Cytując jedną z nich:

„W tymże zawistnym dniu niebo rozeszło się na dwoje, a z niego wyszła jakaś postać przypominająca konia białej maści z tomże różnicą, iż czoło stworzenia zdobił sztylet mieniący się barwom jagód. Zstąpiwszy na ziemię, została otoczona przez tłum mieszkańców. Powoli otworzyła swe oczy i rozglądając się wokół, powitała wszystkie zwierzęta z uśmiechem. Te zaś były przerażone z jednej strony, z drugiej zaś niezwykle zafascynowane przybyszem. [...]”.

Po dziś historycy spierają się czy ten obraz znajdujący się w jednej ze świątyń przedstawia boginię. 

Z tej relacji z dawnych kronik wnioskować można, iż Bogini zstąpiła z nieba, tylko nikt nie wie dlaczego. Tę informację kroniki przemilczają. Możemy przypuszczać, iż był to przypadek. Tak też sugeruje drugie, nieco młodsze źródło.

„[...]Co się zaś tyczy rarityzmu. Wszystko zaczęło się w dawnych czasach. Jednego to dnia podczas święta wiosennego zrównania na środku placu rozbłysło nagle światło oślepiające swą bielą, gdy zaś zniknęło, oczom wszystkich ukazała się postać białej klaczy z rogiem na głowie. Rozglądała się nie wiedząc co się dzieję i pytając, gdzie się znajduje.[...]”

No tak mniej więcej można tłumaczyć starą zwierzycinę. Były to mimo wszystko ciężkie czasy dla przyszłej metropolii, o czym piszę... ano tak, jeszcze nie pisałem o tym. Może kiedyś? Wracając do tematu. Mimo różnych relacji początkowych, później źródła stają się dość sobie podobne (powiedzmy). Opowiadają o tym, jak pomocna była przybyszka. Jak popchnęła znacznie rozwój miasta i terenów okolicznych do przodu w kwestii technologicznej. Sama założyła będący do obecnych czasów największym sklepem odzieżowym „Butik Białego Kopyta”.

Tak, butik ten ma wzięcie wśród mieszkańców. Stare zdjęcie.

Wspominałem o ciężkich czasach? Mianowicie wtedy miasto-państwo Zwierzogrodu toczyło brutalną wojnę o pola marchewkowe z państwem ptaków. Różne kroniki różnie je nazywają, a najczęściej Awiatorią. Między innymi dzięki pomocy i opatrzności Rarity (podobno sama się przedstawiła) miasto odparło atak, a wojna zakończyła się powrotem do statusu quo, czyli marchewkowe pola, późniejszy Szarakówek pozostały przy Zootopii. Uradowani mieszkańcy wznieśli ją do rangi bogini, zakładając pierwszą świątynię, wznoszącą się na terenach obecnego Śródmieścia. Zobowiązali się do składania danin w postaci czekolady (jako kraina wtedy czekoladą płynąca).

To nie żaden ship. Tylko dowód na to, jak bogini pokazywała cuda morza swym poddanym.

Po jakimś czasie bogini musiała opuścić swych podwładnych. Opisuje to kronika, albo to co znalazłem u Merego w biurku (tylko nic mu nie mówcie).

„Gdy nasza wspaniała bogini dzieliła się z nami swą mądrością, oto po raz kolejny ukazał nam się potężny snop białego światła, z którego dało się słyszeć jakieś głosy. Wyjaśniła nam, że musi wracać do siebie, ale byśmy się nie smucili, bo kiedyś nas znów odwiedzi, a także zapewniła, iż w ciężkich czasach możemy na nią liczyć. Po czym przeszła przez owy portal i zniknęła.”

No niestety nic nie może wiecznie trwać. Trudno też określić, jak wiele czasu spędziła w Zootopii. Domniemywać można, że coś pomiędzy rokiem, a dwoma latami. W dalszym tekście pojawiają się pojedyncze wzmianki i wspomnienia na temat bogini. Dowiadujemy się z nich także, iż ustanowiono coś w rodzaju namiestniczki na czas jej nieobecności i aby upamiętnić wszechwładną istotę, nazywana jest ona Rarity. Z tego co wiadomo, to nie jest tak tylko w Zwierzogrodzie, ale również w innych miastach, państwach czy krainach.

 Podziękowania
Z tego miejsca, chcę podziękować Darthowi Viraxowi za udostępnienie jego prac w ramach tego postu. Grazie mille, kapłanie!