Aktualizacja: Lisie łapki kontra - Ekonomia. Okiem studentki matematyki w ekonomii

"Wiersz, w którym autor grzecznie, ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich aby go..."

...kochały! Tak z całą pewnością kochały!

Ach, z tego Tuwima to niezły gałgan był. ^^
Tym kulturalnym początkiem wkraczamy do pięknego świata Lisich łapek!

Panie Darth... na Tobie zawsze mogę polegać. Bądź pozdrowiony wędrowcze. Kontynuuj swoją podróż po Internetach. Nie każdy błądzi, kto wędruje, ale każdy wędruje, kto błądzi.

Dzisiaj, jak nigdy, postaram się Wam dać nieco poważniejszą ścianę tekstu. Ujrzę tedy, czy to humor, czy treść koncepcji Was zaspokaja.

Kideu9818 października 2016 07:38
Ponawiam pytanie z poprzedniego bloga

Panie CichyFurrony, ekonomia.

W różnych dzielnicach, mieszkają różne zwierzęta, które potrzebują jedzenia. Czy słoń w swoim sklepie na rogu zapłaci więcej za kilo jabłek niż mieszkaniec "Little Rodentia", mimo, iż potrzebuje on dużo więcej niż inni. Czy ceny tak naprawdę są umowne, czy zależne są od gatunku?

Panie Kideu98, Twoja wola mym rozkazem.


Koncepcja I - Jedna waluta, jedna cena
Co prawda, to prawda. W różnych dzielnicach mieszkają różne zwierzęta, które potrzebują jedzenia. Zakładając, że wszyscy zarabiają w identycznej walucie, nie możemy oczekiwać, iż ktokolwiek będzie proponował inne ceny dla poszczególnych zwierząt. Koszt produkcji jest niezmienny. To, czego może oczekiwać Pan Trąbalski, to ewentualna zniżka, kosztem mniejszego narzutu oraz co za tym idzie, zysku.
Możemy śmiało wnioskować, że zwierzęta podobne do siebie pomagają sobie nawzajem niczym liczne mniejszości narodowe w Polsce. Sam spotkałem się z taką sytuacją. Chcąc kulturalnie zakupić kebaba u pana Turka, spotkałem się z brakiem zainteresowania moją prośbą. Grzecznie upraszając się o uwagę, zostałem opisany kilkoma nieprzyjemnymi epitetami. Ostatecznie otrzymując posiłek, dostrzegłem, że skrycie splunął do mojego jedzenia. No cóż, zdarza się. Tuż za mną stanął inny szanowny pan Turek. Z ciekawością przyjrzałem się postępowi wydarzeń. Turek Turkowi grabę podał oraz zaproponował posiłek za połowę ceny...

Kiedy widzisz reklamę nieziemsko taniego cydru, ale dziewczyna ostrzega Cię przed wydaniem całej wypłaty na alkohol.

Koncepcja II - Sprawiedliwość

Jak już szanowny pan Kideu zauważył, pan Trąbalski potrzebuje znacznie większej ilości jedzenia, aby najeść się w takim samym stopniu co pan Wiewiórski. Najchętniej zaproponowałbym tutaj dwa rozwiązania.
Pierwsze zabrzmi nieco abstrakcyjnie, aczkolwiek świetnie spełniłoby swoje zadanie. Sprzedawcy kierowaliby się odpowiednim przelicznikiem. Mianowicie cena malałaby zależnie od wagi, a co za tym idzie, pojemności żołądka. To wszystko normalizowałby odpowiednie progi procentowe ustalone przez władzę. Ostatecznie słoń zapłaciłby dokładnie tyle samo za jedzenie, pozwalające najeść się do syta, co wiewiórka. Oczywiście, to wszystko to tylko teoria, gdyż w rzeczywistości nie każdy słoń je tyle samo. Tak czy inaczej, warto nad tym popracować, bo pomysł wydaje się ciekawy. Drugim rozwiązaniem byłyby już wyżej wspomniane zniżki, ale tym razem narzucone przez władze. Pozwalałyby na wyrównanie cen żywienia zwierząt i zmniejszenie niesprawiedliwości społecznych.

Judy... Co to za spojrzenie? Myry, myry...

Koncepcja III - Twoja koncepcja
Zapytacie, szanowni czytelnicy, o co chodzi? Wpadłem na ciekawy pomysł. Coś w stylu mini-konkursu.
Osoba, która rozpisze najciekawszą koncepcję otrzyma niesamowitą nagrodę. Jest nią możliwość wybrania dedykowanego postu. Zwycięzca wybierze temat postu i sposób w jaki mam go zrealizować. Czy mają to być Lisie łapki pisane wierszem, FGZBawiącUczy napisane slangiem czy może paczka fanartów z podpisami w języku obcym to już Jego wola. A może zechce ujrzeć moje wiersze miłosne, których adresatem jest jakaś postać? To się okaże. Nie pogardzę również możliwością wypowiedzenia się na jakiś kontrowersyjny temat. Klawiatury w dłoń, blogowicze!

Wszyscy wiemy, o co chodzi

Nie zapominajcie o:
1. komentarzu z własną interpretacją,
2. temacie na kolejne Lisie łapencje,
3. głosowaniu na najciekawsze propozycje.
Bropaw!~

Jeśli to czytasz, to mam dla Ciebie bonusowe pytanie: "Jaki wiersz  J. Tuwima mam na myśli we wstępie?"

Od Rarity:
Stwierdziłam, że komentarz tym razem nie wystarczy, by przekazać wszystkie moje pomysły odnośnie kwestii cen w Zootopii, więc postanowiłam się bezczelnie wtrącić i dopisać co nieco do posta.

1. Chciałabym zauważyć, że podany przykład z jabłkami jest bardzo prosty – faktycznie, koszty ich produkcji są takie same niezależnie od kupującego. Tak samo będzie dla wszystkich warzyw i owoców, choć można się zastanawiać, czy naukowcy nie stworzyli na przykład malutkich jabłonek - pomyślcie, co myszka zrobi z jabłkiem wielkości salonu? Gdyby występowały mniejsze odpowiedniki dla różnych gatunków, ceny w przeliczeniu na wagę kupującego też byłyby wyrównane (ponieważ na przykład trzeba komuś zapłacić za zbieranie tych jabłek, a zebranie 10 małych jabłek będzie kosztowało więcej niż jednego dużego o tej samej masie). 

2. Z dużą częścią żywności jest jednak inaczej – weźmy na przykład pod uwagę pizzę - koszt jej wytworzenia nie jest równy sumie kosztów składników. Ktoś powinien odebrać zamówienie, a następnie pizzę upiec i dowieźć pod wskazany adres. Do tego oczywiście należy doliczyć koszty wynajmu lokalu, rachunków za media, a także reklamy oraz zaprojektowania i utrzymania strony internetowej. Część z tych opłat jest proporcjonalna do wielkości konsumentów, jednak inne (płace pracowników) nie są od tego zależne. 

3. Oczywiście problem cen nie dotyczy tylko żywności. Szybko nasuwającym się przykładem są ubrania, których koszt też na pierwszy rzut oka jest zależny od ich wielkości. Rzeczywiście, ilość potrzebnej tkaniny jest wprost proporcjonalna do wielkości kupującego. Jednak jeśli rozważamy ubrania z popularnych sieciówek, nie powalające jakością materiałów, to spokojnie możemy założyć, że jest to zdecydowanie mniej niż jedna trzecia kosztów. Ale czy pomyśleliście o kosztach szycia (znów mowa o kosztach utrzymania pracownika, zakładamy że stawki nie zależą tu od rozmiaru), projektowania, konstrukcji, szycia próbnych modeli, zatrudnienia modeli, stylistów i fotografów, następnie zatrudnienia agencji reklamowej i sprzedawców, a także wynajmu magazynów i lokalu na sklep. W skrócie: zadziwiająco duża część kosztów jest związania z zatrudnieniem, a zakładamy równość płac dla małych i dużych zwierząt. 

4. Z powyższych podpunktów wynikałoby, że w przypadku jabłek cena będąca pochodną kosztów byłaby niesprawiedliwa dla małych i dużych zwierząt, jednak w przypadku produktów silniej przetworzonych, ubrań czy technologii, gdzie wiele zależy od pracownika, różnice te byłyby znacząco mniejsze. 

5. No dobrze, a gdyby stawki godzinowe zależały od wielkości? Może się to wydawać logiczne na pierwszy rzut oka, jednak rodzi to pewien spory problem. Jeśli mówimy o pracy intelektualnej, to za wykonanie tej samej pracy leming i słoń dostawałyby różne wynagrodzenie. Prowadziłoby to do dyskryminacji dużych zwierząt, których zatrudnianie stałoby się nieopłacalne. 

6. Jeśli chodzi o pomysł różnych cen dla różnych zwierząt, to nie jest to zbyt realne. Gdyby sprzedawca mógłby więcej zarobić, sprzedając produkty małym zwierzętom, nikt nie chciałby zakładać działalności w okolicach zamieszkanych przez na przykład słonie. Nie mówiąc już o tym, że normalnym zjawiskiem byłoby proszenie o zrobienie zakupów większych sąsiadów/ znajomych. Słowem, taki system można bardzo łatwo obejść. 

7. Prowadzimy cały czas teoretyczne rozważania, a co właściwie widać w filmie? No cóż, przykład jest dość niejednoznaczny. Nick kupuje (a właściwie dostaje) dużego loda za 15$, a następnie sprzedaje kilkadziesiąt mniejszych za 2$ za sztukę. Oczywiście na tym zarabia, co nie podoba się Judy, która uważa to za oszustwo. To z jednej strony sugerowałoby, że ceny są różne (bo lemingi nie mają nic przeciwko takiej kwocie), a z drugiej, że są takie same, skoro króliczce proceder się nie podoba. Jednak gdy okazuje się, że Nick ma pozwolenia, nie może ona nic zrobić. Sama nie wiem, jak to rozumieć. 

8. Podchodząc zaś do sprawy logicznie, ceny nie mogą być różne - taki proceder może mieć sens w przypadku dwóch rynków, między którymi nie ma żadnego połączenia. Gdy mogą się one komunikować, od razu następuje przepływ produktów między nimi (w tym przypadku duże zwierzęta kupują tanią żywność i odsprzedają małym po cenie wyższej, jednak ciągle niższej niż ta obowiązująca w sklepach). To robi Nick, jednak nie wydaje się to nielegalne, skoro nie można go ukarać. To by jednak znaczyło, że to powszechny proceder (w końcu łatwy zarobek), a to by prowadziło do wyrównania cen. 

9. Ewentualnie można pomyśleć nad ulgą podatkową dla dużych zwierząt - płaciłyby one w sklepach tyle samo, co małe, jednak pod koniec okresu podatkowego dostawałyby zwrot części kosztów w postaci odpisu od podatku (na przykład dochodowego). Tym też można oczywiście manipulować, jednak wymaga to współpracy długofalowej i wymaga pewnego zaufania (nie: sprzedam ci taniej, ale: sprzedam normalnie, a kiedyś zwrócę np. połowę zwróconej mi przez urząd kwoty). *Właściwie o podatkach się jeszcze nie uczyłam, więc mogłam coś zamieszać.

10. Tak, to skomplikowane. Tak właściwie to, do czego chcę dojść, to fakt, że to zagadnienie nie ma rozwiązania. Z punktu widzenia ekonomii ani jedno, ani drugie wyjście (równość/ sprawiedliwość) nie ma sensu. Różnych cen w praktyce nie da się wprowadzić, równe dla wszystkich powodują, że małe zwierzęta automatycznie stają się znacznie bogatsze od dużych. To po prostu ten aspekt filmu, przy którym trzeba sobie powiedzieć: no cóż, to tylko bajka dla dzieci. 

P.S. Bardzo proszę o sygnał od osób, które przeczytały cały wywód. Dobrze byłoby wiedzieć, że nie pisałam tego wyłącznie dla siebie.