Memy z Zootopii

Jakiś czas temu, gdy Anirak pytała o pomysły na posty, Kideu98 zaproponował memy. Zainteresowałam się tym i po przeszukaniu połowy internetów stwierdziłam, co następuje: serii z tego nie będzie. Ale posta da się zrobić, więc oto i on!

Podkochiwanie się w tygrysie za jego charakter to już wyższy stopień dziwności. Choć zaraz, czy ja napisałam to, co napisałam? Ten film jednak zmienia pogląd na pewne sprawy, nieprawdaż?

Ten tekst został już chyba dopasowany do jakiejś sceny z każdego filmu, który powstał w tym wieku. Ale widać jest tak prawdziwy, że ciągle się nie znudził.

To nie jest love story! Ale tak, zdecydowanie lepsze niż Zmierzch.

Zastanawialiście się kiedyś, czy w Zootopii istnieją wampiry? Albo lepiej, wilkołaki? Może istnieją zarażone myszy, które w czasie pełni księżyca zamieniają się w groźne miniwilczki i szaleją po Little Rodentii?

Ok, zbieram chętnych do Team Rogers. Choć to wredne, że ktoś akurat tak przydzielił role - normalnie popieram Starka.

Tak czy inaczej, ktoś zainteresowany?

Ktoś tu chyba nie potrafi używać poprawnie różu do policzków. Może Gazelle mogłaby pomóc?

Gdyby tylko wydziały komunikacji tak wyglądały...

Nie wiem, czego nie popiera Finnick, ale właściwie uważam, że na tym memie tekst jest zbędny - mina wyraża tu więcej, niż słowa.

Tylko film, tylko film! A ja straciłam już dobrych kilka dni życia, pisząc o nim bloga. Tyle przegrać.

Tak, w końcu! Po Robin Hoodzie i Kubusiu Puchatku w końcu ktoś zadbał o moralność wśród najmłodszych. Przecież to oczywiste, że dzieci nie odróżniają fikcji od rzeczywistości i przenoszą wzorce z filmów bezpośrednio do swego życia. A potem rodzice się męczą, żeby założyć córeczce spódniczkę, bo ona chce zostać członkinią Wesołej Kompanii.

A to nie jest tak, że na fikcyjnym koncie wstawia się króliczki w policyjnym ubranku? Ach nie, to tylko Mere Jump tak robi. A mógł zostać tygrysem.

Podryw na upadek z nieba, taki piękny. Wiecie, że moja prezentacja maturalna miała temat „Demony, szatany, siły nieczyste"? Jak dziwnie by to nie brzmiało, całkiem dobrze się bawiłam w trakcie jej pisania.

Spytała adminka bloga o gadających zwierzątkach.

Kotek! Bo jak w zbiorze memów mogłoby zabraknąć kotka?

 Nie wiem, czy tak wygląda perfekcyjna rodzinka, na pewno tak wygląda wyjątkowo urocza rodzinka.

Nie rozumiem o co chodzi, przecież Nick zawsze wygląda dobrze.

Przemijamy. Stare ustępuje miejsca nowemu, w ten sposób świat posuwa się naprzód. Ale pamiętajmy o tych, którzy odchodzą - ta pamięć daje im nieśmiertelność.

 Rafał Kosik – „Felix, Net i Nika oraz Pułapka Nieśmiertelności"

 Nie wiem o co chodzi, ale wstawiam, bo jest Nick w sukience.

Smutne, prawda?

Reżyserowie w wielu wywiadach mogą opowiadać, jak przebiegała powolna ewolucja Zootopii, ale internety wiedzą lepiej.

Wiem Judy, mnie też jakość tego posta nie zachwyca. Ale zrozum, oni żądają więcej i więcej, a materiałów wcale nie przybywa!

Dziś mogła mnie spotkać właśnie taka sytuacja: zadzwonił do drzwi dostawca z pizzą, której wcale nie zamawiałam. Z wielkim bólem serca powiedziałam, że to pomyłka, ponieważ nie chciałam pozbawiać szczęścia prawowitego właściciela tego przysmaku. Ewentualnie bałam się, że tuż po zakończonej konsumpcji nawiedzi mnie bardzo zły sąsiad.

Żarty żartami, ale chciałabym mieć taką zdolność do wzbudzania sympatii i łatwość w nawiązywaniu kontaktów. Dodatkowo widać, że Clawhauser naprawdę czerpie radość ze swojej pracy, a tego może zazdrościć mu wielu dorosłych ludzi.

Jeśli założyć, że jednak istnieją inne miasta (a przecież widzimy choćby Bunnyburrow), to chyba oba określenia są poprawne - w końcu bycie człowiekiem i Polakiem się nijak nie wyklucza, więc czemu zwierzęta nie miałyby być zootopianami?

Nie wiem, czy mogłabym zachować spokój, skacząc na przykład z mostu w Mostarze. Ale tak czy inaczej, dzięki za radę.

Słowem wyjaśnienia: źródeł nie ma, bo wyśledzenie oryginalnego autora mema graniczy z niemożliwością. Zresztą większość powyższych obrazków to stopklatki z filmu, trudno więc mówić o wielkiej krzywdzie „autorów".