Zwierzorajskie komiksy 2# - No bo panie redaktorze, to mi się tak przypadkiem skasowało...

Dzisiaj odcinek drugi, będący zamaskowanym odcinkiem trzecim, będącym zamaskowanym odcinkiem zapasowym.

Miałam przygotowany zupełnie nowy komiks, ze świetną kreską, chwytającą za serca historią, zwrotami akcji, pościgami, wybuchami i... skasowały mi się przetłumaczone komiksy ;_; .

Całe szczęście, że na taką okazję miałam specjalnie przygotowany komiks autorstwa Rem289.

Martwiłam się początkowo, że przecież nie można tak, cały czas dawać komiksów z romansem w tle. Że większość jest przecież przeciw.

A potem przyszła ankieta Merego i stwierdziłam, że cały czas się myliłam.

Judy, jak widać, pierwszy raz jest męczona przez rodzinę pytaniami o chłopaka. Szczęściara, ale jak widać, nieprzygotowana, że przez jedno zdanie dostaje nagłego oświecenia. Całe szczęście, że Bonnie nie powiedziała tego przy Clawhauserze. Nick by się załamał.

Słuchajcie, ja wiem, że komiksy to jest poważny biznes i w ogóle. Powinnam pisać długie, wyczerpujące podpisy. analizować każdy szczegół (zauważyliście... eee... te pięciokąty?). Ale za każdym razem, jak dochodzę do tego kadru, to tylko patrzę na twarz Nicka na drugim kadrze.

I to są prawdziwe dylematy, moi drodzy. Nie tam jakieś tanie, komiksowe melodramaty. Popatrzcie tylko na twarz Judyty. Widać, że chce tego pączka, ale nie może - w końcu od pączków się grubnie. Już się wydaje, że przezwycięży słabość, a tu nagle wchodzi Nick. Kusząco wyciąga pączka w jej stronę, opierając się o stół, niczym modelki w reklamach o maskę samochodu. Tak właśnie, proszę państwa, ta opowieść ma drugie dno. Opowiada o mozolnej walce z własnymi słabościami, walce, która nie zawsze się udaje,

A ja myślałam, że to zwykły shipping.

Nick stosuje najtańsze reklamowe triki. Mówi o wyjątkowości produktu, podkreśla jego unikatowość, kieruje wypowiedź bezpośrednio do konsumenta, w dodatku (!) sprytnie przemycił nazwę firmy. I jak tu ufać tym lisom?

Tutaj z kolei mamy technikę coraz częściej w reklamach stosowaną: pseudośmieszne (w sensie nieśmieszne) wzruszenie z powodu otrzymania produktu. Aż się prosi, by dodać w tle "I Believe I Can Fly" lub motyw Titanica.

Na tym kadrze właściwie nic się nie dzieje. Żadnych chwytów reklamowych ani nic. Oczywiście, mamy tu sprytną manipulację ujęciami kamery, ale poza tym - nic.

Więc by to wykorzystać, pochwalę się, że w tym komiksie użyłam czcionki identycznej z oryginalną. Czy to nie wspaniale osiągnięcie?

I na koniec - oczywiście - zbliżenie na pączek. Aby podkreślić, że cały czas o to chodziło. Żebyś nie pomyślał sobie, ze to na przykład komiks shippingowy.

W następnym odcinku:

-> dowiemy się, jak się żyje na obozach harcerskich;

-> poznacie tajemniczy skasowany komiks;

-> zobaczycie czym jest prawdziwa sztuka.